Czy spuszczanie ręczników papierowych w toalecie może doprowadzić do zapchania rur?

wrzucanie papieru do toalety

Większość osób doskonale zdaje sobie sprawę, że do toalety nie należy wrzucać takich przedmiotów, jak np. papierosy, torebki foliowe, materiały budowlane, czy też środków higieny osobistej – tamponów czy podpasek. Czy jednak to samo dotyczy ręczników papierowych, tak bardzo zbliżonych wyglądem i fakturą do papieru toaletowego? Wyjaśniamy.

Czym różnią się ręczniki papierowe od papieru toaletowego?

Na pierwszy rzut oka ręczniki papierowe mogą wydawać się podobne do papieru toaletowego. Istnieją jednak między nimi istotne różnice, które przekładają się na sposób ich rozkładu w kanalizacji. Papier toaletowy został zaprojektowany tak, aby pod wpływem kontaktu z wodą rozpadał się szybko na drobne kawałki. Dzięki temu nie tworzy on przeszkód dla swobodnego przepływu wody i nie powoduje zapchania kanalizacji, które mogłoby skutkować koniecznością przepychania rur.

Ręczniki papierowe są natomiast o wiele wytrzymalsze. Ponadto ich struktura jest gęstsza, co sprawia, że rozkładają się znacznie wolniej niż papier toaletowy. Spuszczone razem z wodą tworzą zbitą masę i jak najbardziej mogą w związku z tym tworzyć zatory w rurach, prowadząc do ich zatkania.

Dlaczego ze skorzystaniem z usługi przepychania rur nie powinno się zwlekać?

Zapchana rura spowalnia odpływ wody, przyczynia się do powstania nieprzyjemnych zapachów i może nawet doprowadzić do zalania łazienki brudną wodą, a w konsekwencji również uszkodzenia podłogi i innych elementów budynku. Dlatego też nie powinno się zwlekać z wezwaniem fachowców od przepychania rur.

Odpowiednio wczesne skorzystanie z takiej usługi może zapobiec poważnym uszkodzeniom poszczególnych elementów systemu kanalizacyjnego. W efekcie niejednokrotnie przyczynia się do obniżenia kosztów naprawy i pozwala utrzymać instalacji hydrauliczną w dobrej kondycji.

Jakie procesy mogą zachodzić w rurach w wyniku obecności ręczników papierowych?

Obecność ręczników papierowych w instalacji kanalizacyjnej może inicjować szereg niepożądanych procesów fizycznych i chemicznych. Po pierwsze, ręczniki te, nie ulegając szybkiemu rozkładowi, mogą gromadzić wodę i zatrzymywać ją w newralgicznych miejscach rur, tworząc warunki sprzyjające miejscowej stagnacji. Taki zastój nie tylko ogranicza przepływ, ale również zmienia lokalne ciśnienie w przewodach. Efektem jest osłabienie dynamicznego transportu ścieków, co sprzyja dalszemu osadzaniu się cząstek zawieszonych, zarówno organicznych, jak i mineralnych. W takich warunkach zaczynają dominować procesy beztlenowe, prowadzące do powstawania agresywnych gazów, jak siarkowodór czy amoniak, które mogą z czasem uszkadzać wewnętrzne powłoki rur, zwłaszcza w starszych systemach wykonanych z żeliwa.

Dodatkowo powstające złogi wokół ręczników papierowych mogą działać jak rdzeń krystalizacyjny dla związków mineralnych obecnych w wodzie. Szczególnie w twardej wodzie, bogatej w wapń i magnez, dochodzi do wytrącania węglanów, które tworzą twarde, trudno usuwalne osady. W dłuższym okresie zmniejsza to średnicę użytkową rur, zwiększając ryzyko całkowitego zablokowania przewodu. Te zjawiska zachodzą powoli i są trudne do wykrycia we wczesnym stadium, co czyni je szczególnie niebezpiecznymi dla ciągłości pracy instalacji.

Jakie działania mogą zminimalizować ryzyko problemów związanych z ręcznikami papierowymi w toalecie?

Minimalizacja ryzyka związanego z obecnością ręczników papierowych w kanalizacji wymaga wdrożenia działań zarówno na poziomie użytkowników indywidualnych, jak i zarządców systemów kanalizacyjnych. Przede wszystkim kluczowe jest stosowanie się do zaleceń dotyczących tego, co może trafiać do odpływów. Ręczniki papierowe powinny być zawsze wyrzucane do pojemników na odpady zmieszane, a nie spłukiwane w toalecie. W przestrzeniach publicznych pomocne może być stosowanie specjalnych oznaczeń i informacji, przypominających o tym użytkownikom.

W obiektach o dużym natężeniu ruchu, takich jak biura, szkoły czy lokale gastronomiczne, warto także zainstalować dodatkowe systemy ochrony, jak separatory tłuszczu i sita na odpływach, które zatrzymują niepożądane materiały. Dla instalacji domowych kluczowa jest także profilaktyka techniczna. Regularne przepłukiwanie instalacji gorącą wodą i kontrola stanu technicznego syfonów, które mogą być pierwszym miejscem, gdzie ręczniki zaczynają tworzyć blokady.