Różnice między mechanicznym i ciśnieniowym czyszczeniem kanalizacji

System kanalizacyjny pozwala na sprawne pozbywanie się nieczystości płynnych i kierowanie ich do oczyszczalni ścieków. Jego funkcjonowanie może jednak być zakłócane przez tworzące się w rurach zatory. Nagromadzenie różnych złogów, przede wszystkim wszelkiego rodzaju tłuszczów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, włosów i sierści, a także ziemi lub piasku, a nawet wyrzucanych do odpływów materiałów budowlanych lub gromadzących się resztek roślinnych wymaga korzystania z usługi czyszczenia i udrażniania kanalizacji. Przekonajmy się, jakimi metodami można przywrócić przepływ i zobaczmy, na czym one polegają.

Mechaniczne czyszczenie kanalizacji

Mechaniczne czyszczenie kanalizacji jest metodą wybieraną na ogół wówczas, gdy zator powstał w niezbyt dużej odległości od odpływu, a rury znajdują się wewnątrz budynku i mają niezbyt dużą średnicę. Podstawowym sposobem czyszczenia jest użycie różnych odmian sprężyn hydraulicznych, które w swej części roboczej mają rzadsze zwoje i specjalnie zaostrzone lub wygięte końcówki. Wprawione w ruch obrotowy są w stanie rozbić zanieczyszczenia na mniejsze fragmenty. W przypadku nieco większych średnic sprężyny mogą być wyposażone w głowice z hakami, chwytakami lub ostrzami. W takich sytuacjach najczęściej stosuje się zwykle sprężyny napędzane silnikiem elektrycznym. Gdy zator znajduje się w większej odległości od wylotu, możliwe jest używanie dłuższych sprężyn – bębnowych lub modułowych, do których w miarę potrzeb dołączane są kolejne elementy.

Ciśnieniowe czyszczenie kanalizacji

Ciśnieniowe rozbijanie zatorów wymaga korzystania ze specjalistycznego sprzętu np. hydrodynamicznych systemów WUKO. W tym przypadku zanieczyszczenia są rozbijane przez oddziaływanie strumienia wody o dużym ciśnieniu, a częściowo także wypłukiwane. Sprzęt potrzebny do czyszczenia ciśnieniowego składa się z pompy o dużej wydajności, elastycznych przewodów, które są wprowadzane do zatkanej rury oraz głowicy roboczej. Jest ona wyposażona w specjalnie ukształtowane dysze. Ich część jest skierowana do tyłu, umożliwiając przemieszczanie się głowicy podczas pracy, część natomiast podaje wodę przed głowicę. Możliwe jest także wzmocnienie działania przez dołączenie części mechanicznych np. obracających się ostrzy lub łańcuchów napędzanych strumieniem wody.