Różnice między mechanicznym i ciśnieniowym czyszczeniem kanalizacji

System kanalizacyjny pozwala na sprawne pozbywanie się nieczystości płynnych i kierowanie ich do oczyszczalni ścieków. Jego funkcjonowanie może jednak być zakłócane przez tworzące się w rurach zatory. Nagromadzenie różnych złogów, przede wszystkim wszelkiego rodzaju tłuszczów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, włosów i sierści, a także ziemi lub piasku, a nawet wyrzucanych do odpływów materiałów budowlanych lub gromadzących się resztek roślinnych wymaga korzystania z usługi czyszczenia i udrażniania kanalizacji. Przekonajmy się, jakimi metodami można przywrócić przepływ i zobaczmy, na czym one polegają.

Mechaniczne czyszczenie kanalizacji

Mechaniczne czyszczenie kanalizacji jest metodą wybieraną na ogół wówczas, gdy zator powstał w niezbyt dużej odległości od odpływu, a rury znajdują się wewnątrz budynku i mają niezbyt dużą średnicę. Podstawowym sposobem czyszczenia jest użycie różnych odmian sprężyn hydraulicznych, które w swej części roboczej mają rzadsze zwoje i specjalnie zaostrzone lub wygięte końcówki. Wprawione w ruch obrotowy są w stanie rozbić zanieczyszczenia na mniejsze fragmenty. W przypadku nieco większych średnic sprężyny mogą być wyposażone w głowice z hakami, chwytakami lub ostrzami. W takich sytuacjach najczęściej stosuje się zwykle sprężyny napędzane silnikiem elektrycznym. Gdy zator znajduje się w większej odległości od wylotu, możliwe jest używanie dłuższych sprężyn – bębnowych lub modułowych, do których w miarę potrzeb dołączane są kolejne elementy.

Ciśnieniowe czyszczenie kanalizacji

Ciśnieniowe rozbijanie zatorów wymaga korzystania ze specjalistycznego sprzętu np. hydrodynamicznych systemów WUKO. W tym przypadku zanieczyszczenia są rozbijane przez oddziaływanie strumienia wody o dużym ciśnieniu, a częściowo także wypłukiwane. Sprzęt potrzebny do czyszczenia ciśnieniowego składa się z pompy o dużej wydajności, elastycznych przewodów, które są wprowadzane do zatkanej rury oraz głowicy roboczej. Jest ona wyposażona w specjalnie ukształtowane dysze. Ich część jest skierowana do tyłu, umożliwiając przemieszczanie się głowicy podczas pracy, część natomiast podaje wodę przed głowicę. Możliwe jest także wzmocnienie działania przez dołączenie części mechanicznych np. obracających się ostrzy lub łańcuchów napędzanych strumieniem wody.

Kiedy wybrać mechaniczne czyszczenie kanalizacji, a kiedy ciśnieniowe?

Wybór odpowiedniej metody czyszczenia kanalizacji zależy przede wszystkim od lokalizacji zatoru, rodzaju zanieczyszczeń oraz konstrukcji systemu rur. Mechaniczne czyszczenie sprawdza się najlepiej w przypadku niewielkich zatorów, które zlokalizowane są w instalacjach domowych, zwłaszcza na krótkich odcinkach o małej średnicy. Typowe sytuacje to zapchane syfony pod zlewem czy odpływy w łazienkach, gdzie przyczyną problemu są najczęściej resztki jedzenia, włosy lub tłuszcz. Sprężyny kanalizacyjne pozwalają na precyzyjne działanie w tych miejscach, bez konieczności stosowania skomplikowanego sprzętu.

Ciśnieniowe czyszczenie kanalizacji znajduje zastosowanie w bardziej wymagających sytuacjach, szczególnie w przypadku rozległych zatorów lub przy osadach przylegających do ścianek rur na dłuższych odcinkach. Metoda ta jest niezastąpiona przy czyszczeniu głównych pionów kanalizacyjnych w budynkach wielorodzinnych oraz w sieciach zewnętrznych, gdzie mechaniczne narzędzia nie są w stanie skutecznie usunąć złogów. Wysokie ciśnienie wody pozwala na dokładne wypłukanie rur, usuwając również osady mineralne i organiczne, które w przeciwnym razie mogłyby przyczynić się do powstania kolejnych zatorów.

Jakie są ograniczenia obu metod czyszczenia kanalizacji?

Mechaniczne czyszczenie ma ograniczoną skuteczność w przypadku głębokich zatorów oraz w rurach o większej średnicy, gdzie trudno jest wprowadzić odpowiednio długą i skuteczną sprężynę. Dodatkowo, w przypadku bardziej złożonych osadów, mechaniczne narzędzia mogą nie być w stanie całkowicie usunąć problemu, co powoduje konieczność ponownego czyszczenia po krótkim czasie. Istnieje również ryzyko uszkodzenia rur wykonanych z delikatniejszych materiałów, jeśli sprężyna zostanie użyta nieprawidłowo.

Metoda ciśnieniowa, choć skuteczna, wymaga dostępu do specjalistycznego sprzętu oraz odpowiedniego miejsca pracy. W warunkach domowych może być trudna do zastosowania ze względu na potrzebę podłączenia urządzeń o dużej mocy oraz konieczność zapewnienia odpływu dla wypłukiwanych zanieczyszczeń. Dodatkowo w starszych instalacjach należy zachować ostrożność, ponieważ zbyt wysokie ciśnienie może uszkodzić osłabione rury lub ich połączenia. Obie metody mają swoje zastosowanie, jednak ich dobór powinien być dostosowany do konkretnej sytuacji oraz stanu technicznego instalacji.